Co właściwie można zrobić? Co człowiek może uczynić, wykonać jako jednostka, a co może tłum? Co może i w jakim czasie? W ciągu minuty można zagrać na perkusji, zawiązać buty, kupić gazetę, wypić napój bąbelkowy. W ciągu godziny można przeczytać spory kawałek ciekawej powieści, a jeśli ktoś ma silną psychikę, to i kiepskiej książki przeczyta wiele wyrazów.

Co wyprawiał Murzyn Mariusz (znany metalowej frakcji podziemnego światka i jego niektórych kręgów) w swoim życiu, to już nie tylko jemu wiadomo, choć wygląda na to, że jemu niby najbardziej. Najbardziej wiadomo. Ale to właśnie tylko takie "niby", bo możliwe całkiem, że - jak chcą filozofowie - więcej o życiu Mariusza wiedzą osoby przyglądające mu się z - nazwanych tak umownie - zaświatów. Oczywiście chodzi u o niektórych tylko filozofów i możliwe, że tylko niektóre osoby z zaświatów. Nie wiadomo też dokładnie czym są owe zaświaty. Tymczasem całkiem też możliwe jest to, że ich nazwa jest błędna, bo jako zaświaty musiałyby znajdować się poza światem (z jekiegoś punktu widzenia za nim). A przecież mogą się z nim przenikać w jakiś niezrozumiały dla nas sposób za pomocą tych wymiarów, których nie dostrzegamy.

Można się jednak skłaniać ku słuszności tezy o równoległości tych wymiarów, których nie dostrzegamy. A z definicji równoległości wynika przecież natychmiast fakt odosobnienia.